اخبار

وجود لایه روی، جوشکاری فولاد گالوانیزه را با مشکلاتی مواجه کرده است.مشکلات اصلی عبارتند از: افزایش حساسیت ترک ها و منافذ جوشکاری، تبخیر روی و دود، ورود سرباره اکسید و ذوب و آسیب پوشش روی.در این میان، ترک جوش، سوراخ هوا و ورود سرباره از مشکلات اصلی هستند.
قابلیت جوشکاری
(1) کرک
در حین جوشکاری، روی مذاب روی سطح حوضچه مذاب یا در ریشه جوش شناور می شود.از آنجایی که نقطه ذوب روی به مراتب کمتر از آهن است، آهن در حوضچه مذاب ابتدا متبلور می شود و روی موج دار در امتداد مرز دانه فولاد به داخل آن نفوذ می کند و منجر به ضعیف شدن پیوند بین دانه ای می شود.علاوه بر این، تشکیل ترکیبات شکننده بین فلزی Fe3Zn10 و FeZn10 بین روی و آهن آسان است، که باعث کاهش بیشتر انعطاف پذیری فلز جوش می شود، بنابراین به راحتی می توان در امتداد مرز دانه ترک خورد و تحت تأثیر تنش پسماند جوشکاری، ترک ایجاد کرد.
عوامل موثر بر حساسیت ترک: ① ضخامت لایه روی: لایه روی فولاد گالوانیزه نازک و حساسیت به ترک کوچک است، در حالی که لایه روی فولاد گالوانیزه گرم ضخیم و حساسیت به ترک زیاد است.② ضخامت قطعه کار: هر چه ضخامت بیشتر باشد، استرس مهار جوش بیشتر و حساسیت ترک بیشتر است.③ شکاف شیار: شکاف
بزرگتر، حساسیت ترک بیشتر.④ روش جوشکاری: هنگام استفاده از جوشکاری قوس دستی، حساسیت ترک کوچک است، اما هنگامی که از جوشکاری محافظ گاز CO2 استفاده می شود، بیشتر است.
روشهای جلوگیری از ترک: ① قبل از جوشکاری، شیارهای V شکل، Y یا X شکل را در محل جوشکاری ورق گالوانیزه باز کنید، پوشش روی نزدیک شیار را با اکسی استیلن یا سند بلاست بردارید و شکاف را کنترل کنید تا به حدی نرسد. خیلی بزرگ باشد، معمولاً حدود 1.5 میلی متر.② مواد جوشکاری با محتوای Si کم را انتخاب کنید.برای جوشکاری محافظ گاز باید از سیم جوشی با محتوای Si پایین و برای جوشکاری دستی از نوع تیتانیوم و میله تیتانیوم-کلسیمی استفاده شود.
(2) روزنه
لایه روی نزدیک شیار اکسید می شود (ZnO را تشکیل می دهد) و تحت تأثیر حرارت قوس تبخیر می شود و دود و بخار سفید منتشر می کند، بنابراین ایجاد منافذ در جوش بسیار آسان است.هر چه جریان جوش بیشتر باشد، تبخیر روی جدی‌تر است و حساسیت به تخلخل بیشتر می‌شود.هنگام استفاده از نوارهای تیتانیومی و تیتانیوم-کلسیمی برای جوشکاری، تولید منافذ در محدوده جریان متوسط ​​آسان نیست.با این حال، هنگامی که از نوع سلولزی و الکترودهای نوع کم هیدروژن برای جوشکاری استفاده می شود، منافذ به راحتی در جریان کم و جریان زیاد ایجاد می شوند.علاوه بر این، زاویه الکترود باید تا حد امکان در 30 درجه تا 70 درجه کنترل شود.
(3) تبخیر روی و دود
هنگامی که ورق فولادی گالوانیزه توسط جوش قوس الکتریکی جوش داده می شود، لایه روی نزدیک حوضچه مذاب به اکسید روی اکسید شده و تحت اثر حرارت قوس تبخیر می شود و مقدار زیادی دود ایجاد می کند.جزء اصلی این نوع دود ZnO است که اثر تحریک کنندگی زیادی بر اندام های تنفسی کارگران دارد.بنابراین در حین جوشکاری باید اقدامات تهویه خوبی انجام شود.در همان مشخصات جوشکاری، مقدار دود تولید شده از جوشکاری با الکترود نوع اکسید تیتانیوم کم است، در حالی که میزان دود تولید شده از جوشکاری با الکترود نوع هیدروژن کم زیاد است.(4) گنجاندن اکسید
هنگامی که جریان جوش کوچک است، ZnO تشکیل شده در فرآیند گرمایش آسان نیست، که به راحتی باعث ورود سرباره ZnO می شود.ZnO نسبتاً پایدار است و نقطه ذوب آن 1800 ℃ است.آخال های بزرگ ZnO تأثیر بسیار نامطلوبی بر پلاستیسیته جوش دارند.هنگامی که از الکترود اکسید تیتانیوم استفاده می شود، ZnO خوب و به طور یکنواخت توزیع می شود که تأثیر کمی بر انعطاف پذیری و استحکام کششی دارد.هنگامی که از نوع سلولزی یا الکترود نوع هیدروژن استفاده می شود، اکسید روی در جوش بزرگتر و بیشتر می شود و عملکرد جوش ضعیف است.